RISE met als basis aarden.
Met de handen in de klei is voor mij de manier om te kunnen aarden. Letterlijk aarden want klei is natuurlijk ook aarde. Toch waren er de afgelopen maanden andere uitdagingen om dichterbij mezelf te komen. Een hernia boven in de rug, schouder en nu nog voornamelijk in de arm en hand. De pijn was, nouja, pijnlijk! Daarnaast leek het leven weer even stil te staan. Een groot verschil met de burn-out van jaren geleden is dat nu het licht en vertrouwen voelbaar bleef. Dus ondanks de pijn was ik verschrikkelijk dankbaar. Een periode niet kleien, niet lesgeven, geen trainingen, geen workshops, geen keramiekmarkten en het missen van sociale activiteiten. Niet altijd leuk maar weer een mooie gelegenheid om diepere lagen van mezelf te leren kennen. Wie ben ik nog als veel van wat ik dacht dat Jolanda is wegvalt? En wat blijkt; Jolanda is er nog steeds, ik hoef alleen maar te zijn… Patronen worden weer even extra belicht om soms te doorbreken. Het maken van dit beeld is onderdeel van dit pijnlijke en bijzondere proces. En bij het laatste deel, het glazuren, braken er een paar wortels af. Het eerste gevoel was *** maar toen ik later naar het beeld keek was dat precies wat ze nodig had. Haar haren uit het gezicht zodat ze zichzelf laat zien!
Met de boom op haar hoofd is dit beeld 83 cm hoog
€ 850,-
Like a lotus flower we too have the ability to rise from the mud, bloom out of the darkness and radiate into the world.
May I live like the lotus, at ease in muddy water
